Çoktan kopmuş şeyleri çengelli iğnelerle tutturmaya çalışıyorum bazen. Tıpkı bu çantaya yaptığım gibi. Olmuyor, bir iki saat idare ediyor ama sonra taşımıyor tabii. Ben de sanki kopacağını bilmiyormuş gibi şaşkın şaşkın bakıyorum: "Aaa koptu!" diye. Aferin bana.