Bir an gelir.
Kırılamazsın bile.
Bir cümleyle her şey kırılır. Cadde, sokaklar, lambalar, kestaneciler, yoldan geçen insanlar, vitrinler, eşyalar, arabalar, sesler... Düşler... Birden etraftaki her şey kırılır, paramparça olur. Sen kalakalırsın. Şaşkın, sevdiğin her şeyin parçalanışını izlersin.
Gözlerin onu arar etrafta. Belki o sağlam kalmıştır da ona sığınırım diye düşünürsün. O da gitmiştir. Kendi kendine. Paramparça olmuş dünyanın ortasında, bir tek sen sağlam kalırsın. Yalnız kalırsın, çok yalnız.