Perşembe

Bazen defterimi açıp bakıyorum: Bir sürü yarım kalmış yazı.
Kimi başka insanlar tarafından bölünmüş, kimi gideceği yere normalden erken varan otobüs yüzünden, kimi düşüncelerim, çoğu da sebepsiz..
Bazen onlar için üzülüyorum. Sanki tamamlansalar iyi kötü bir yere varacaklarmış da, benim yüzümden sonsuza dek havada kalmışlar gibi. Nereye gittiği nereye vardığı belirsiz, yarım kalmış aşklar gibi.
Boşlukları umutlarla doldurur gibi, onların da sonunun aslında gülüşlerle bittiğini hayal ediyorum. Sonra kendimi kandırdığımı fark ediyorum, pişman oluyorum.
Bu yazıda da bir yere varamıyorum.
Bu yazıyı da yarım kalmışlar arasına yolluyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder